Miasto nad rzeką

Temat bulwarów i miasta nad Wisłą jest nam bardzo bliski – w 2017 roku poświęciliśmy pół roku pracy nad koncepcją zagospodarowania Warszawskiego Powiśla, przygotowaną na potrzeby konkursu organizowanego przezm.st. Warszawa. Nasze przemyślenia wybiegały poza zakres zadany w konkursie i od dłuższego czasu mieliśmy potrzebę zebrania ich w formie jednego szkicu. Udało się to dzięki zaproszeniu  fundacji Bęc Zmiana do udziału w cyklu badawczo-artystycznym Życie po komfortocenie, w którym środowisko nauki i sztuki poszukuje odpowiedzi na pytanie o to, jak w obliczu kryzysu odejść od komfortu opartego na nadmiernej eksploatacji planety.

Teren nad Wisłą to obszar, w którym ścierają się interesy różnych grup użytkowników. Komfort jednej z nich zaburzony jest przez komfort innej. Kierowcy, którzy dzięki Wisłostradzie mogą szybko przejechać przez miasto powodują dyskomfort użytkowników bulwarów i mieszkańców Powiśla. Uczestnicy głośnych imprez powodują dyskomfort mieszkańców nadwiślańskich dzielnic, którzy nie chcą godzić się na komfortową zabawę nad Wisłą.  Hałas i zanieczyszczenia z biegiem czasu przeradzają się z dyskomfortu w poważne zagrożenie dla zdrowia.

Czyj komfort w mieście powinien być priorytetem? Jak sprawić, żeby obok siebie mogli przebywać różni ludzie, z różnymi potrzebami? Jak mieszkać, podróżować i bawić się nad Wisłą z szacunkiem dla innych użytkowników?

W poszukiwaniu odpowiedzi na te pytania przeanalizowaliśmy trzy warianty poradzenia sobie z problemem przebiegu drogi tranzytowej przez miasto oraz przygotowaliśmy analizę urbanistyczną dla obszaru wzdłuż lewego brzegu rzeki. Przedstawiona koncepcja nie jest gotowym rozwiązaniem a jedynie punktem wyjścia do rozmowy o przyszłości miasta nad rzeką.

‍